De groene flits

Dit jaar viert onze route Kiel – Göteborg (Duitsland – Zweden) zijn 50ste verjaardag. We hebben onze gasten gevraagd hun herinneringen met ons te delen, hun Stena Stories, en Susanne B. deelt haar verhaal hier over een buitengewone zonsondergang.

Wachten op een hemels verschijnsel gehuld in een mythe

Het is een warme zomeravond op 19 augustus 2016. Mijn dochter en ik zijn op het hoogste buitendak van de Stena Germanica, waarvandaan je uitkijkt over de oneindige uitgestrektheid. Het schip heeft net de archipel in de buurt van Göteborg verlaten en koers gezet richtong onze thuisstad Kiel.

Het oppervlak van het water glinstert en de stemming van de mensen om ons heen is ontspannen, de wind streelt onze huid voorzichtig. Alles is gewoon perfect. We bewaken onze plek langs de railing voorzichtig, en niet alleen om ons verlangen de mooie zonsondergang op de foto te zetten. Nee, we wachten op iets speciaals. Iets dat je alleen in zeldzame en uitzonderlijke situaties kunt zien. Als de lucht helder is en je een goed en ver zicht hebt zoals vanavond, én alleen als je heel veel geluk hebt. Je hebt het verkeerd geraden, het zijn geen bruinvissen. We wachten allebei op de mysterieuze “groene flits”.

De groene flits

Wat is het precies? De groene flits is een natuurlijk fenomeen die je soms bij zonsondergang kunt zien. Op het laatste moment voordat de zonne-schijf in de zee zakt, is er soms een flitsje groen licht op de bovenrand. Het is zo kort als het knipperen met je oog. Maar het bestaat echt en het is gefotografeerd. De regisseur Eric Rohmer integreerde het zelfs in een van zijn films als een hoogtepunt. Dit is het licht waar ik met mijn mijn dochter op wacht. En daarom staan ​​we al langer dan een uur hier langs de railing, en stellen we ons diner nog even uit…

En tot slot komt het eraan. De grote finale is bijna hier, het kan nog maar een paar minuten zijn tot het moment. Camera’s en smartphones worden links en rechts van ons geplaatst. De meeste mensen stoppen met praten en het wordt plotseling ongelooflijk stil op het dek. Iedereen kijkt naar de zee. De zonne-schijf lijkt zijn laatste reserves van kracht te verzamelen om ons een fantastisch bril van licht over de golven te sturen als een laatste afscheid.

Het moment suprême

Wij wachten en hopen. Zullen we het fenomeen helemaal zien? De voorwaarden kunnen niet gunstiger zijn dan nu. Een grote zwerm kwallen verschijnt in het water bij de romp van het schip. Drie meeuwen verschijnen alsof uit het niets. Paars glimmende wolken kleuren de lucht en maken een prachtige en dramatische achtergrond.

En als een hartslag is het hier: onze hemelse ster kus de horizon. Plotseling gaat alles heel snel. De zon verdwijnt zo snel dat je zou denken dat ze een belangrijke afspraak aan de andere kant van de Aarde had. Haar laatste glinsterende flikkerende licht omringt ons met goudstof. Ik houd mijn adim in. En nu! Was dat een groen licht? Of goud? Geen idee. Wat ik wel weet, is dat het magisch was.

We bedanken Susanne voor haar prachtige verhaal! Heb jij herinneringen die je met ons wilt delen, of het natuurfenomeen wel gezien en vastgelegd? Laat het ons weten in een reactie!